çok küçüktüm. babamın makam otosunun ön kısmında, kılıfında, bayrak dururdu. çok isterdim ki o kılıfı çıkarayım da türk bayrağı böyle nazlı nazlı sallansın. babam çok kızardı. ta o zamandan öğrendim. bayrak ancak belli günlerde, örneğin cumhuriyet bayramında, ya da ulusal egemenlik bayramında kılıfından çıkarılıp özgür bırakılabilirdi.
evinin balkonuna daimi bayrak asanlar, ya da son model otomobillerine binip kurtçuk işaretiyle terörü lanetleyip vatan kurtaranlar bilsin isterim. suç işliyorlar.
evlere bayrak asılmasını hoş karşılamıyorum. ya da orada burada elde bayrak dolaşılmasını. çünkü bu toplumsal ayrımlaşmaya götürüyor işi. aşağı komşum evinin balkonuna bayrak astığında, ben de balkonuma bayrak asmazsam, o benden daha çok sahipleniyor bu memleketi sanki. ve iş o raddeye gelecek ki, sanki, evinin balkonuna bayrak asanlar ile asmayanlar, belli iki karşıt kutbu imliyor olacaklar.
fakat şunun da altını çizmek lazım. bu kanunu çıkaranlar böyle bir toplumsal farklılaşmayı öngörüyor falan değildi,, ya da öngördülerse bile niyetleri bu değildi. her yere bayrak asılamamasının, kanuna göre, çok basit başka bir sebebi var. o bayrak yıpranabilir, kirlenebilir, yırtılabilir vs. her ne ise. zaten bu yüzdendir ki, kanunlara göre çok açık bir suç işleniyor olmasına rağmen, bayrak taşıyanlar cezalandırılmıyor.
not: biri gelip size soracak olursa, yahu sen bayrak kanununa muhalefet ediyorsun, bu ne iştir diye,, ona deyin ki, bayrağın ölçüleri bellidir, benim taşıdığım o ölçülere uymadığına göre ben suç işlemiyorum. ama bunun bir de sakıncası var, tabii. eğer taşıdığın bez parçası, kanunla belirlenmiş bayrak ölçü ve nizamına uymuyorsa, cezadan sıyırıyorsun, fakat bu sefer senin taşıdığın da, bayrak olmuyor artık.
iki ucu boklu değnek, anlayacağınız. ama bu memlekette, gidişat o ki, siz ne taşıyor olursanız olun, size söz söyleyen biri olmayacak. "hassasiyetler", anlayacağınız. müsterih olabilirsiniz
